ultrazvuk pleuralnih izliva

U normalnim fiziološkim uslovima u pleuralnom prostoru uvek postoji nekih 20 ml tečnosti. Ta tečnost je ultrafiltrat naše krvi. Njen tok kreće od spoljašnjeg lista (parijetalne pleure) do unutrašnjeg lista (visceralne pleure). Pleuralnim izlivom smatramo svako nakupljanje tečnosti veće od fiziološki uobičajenih  20 ml.

Ultrazvuk pluća (lung ultrasound – LUS) dugo godina je bio potcenjen kao dijagnostička metoda. Rebra, plućni parenhim ispunjen vazduhom i sternum su strukture koje odbijaju ultrazvučne talase. Međutim, mnogi patološki procesi unutar zida grudnog koša, pleure i plućnog parenhima dovode do značajnih promena strukture tkiva, čime se menja akustična transmisija i dozvoljava sonografska evaluacija. Kroz deset osnovnih ultrazvučnih znakova mogu se izdiferencirati glavni patološki supstrati plućnog parenhima: pleuralni izlivi, alveolarni sindrom / konsolidacija, intersticijalni sindrom i pneumotoraks.

Pregled se vrši linearnom, ali i konveksnom i sektorskom sondom, u B i M modu, kroz 12 polja, prema topografskim linijama. Ehosonografija pluća kao dijagnostička metoda pokazuje značajnu senzitivnost i specifičnost u poređenju sa MDCT pregledom, kao zlatnim standardom…